ALIGNY, Claude François Théodore Caruelle d'
Ο Γάλλος ζωγράφος-τοπιογράφος Claude François Théodore Caruelle d'Aligny (1798-1871) καταγόταν από οικογένεια καλλιτεχνών. Έφτασε στο Παρίσι στα 1808 και αρχικά εργάστηκε σχεδιάζοντας τοπία σε αντικείμενα πορσελάνης. Ένας από τους δασκάλους του στη ζωγραφική ήταν ο Louis Étienne Watelet. Ο D'Aligny ακολουθεί την παράδοση της τοπιογραφίας του Poussin, ενώ η επίδραση του Ingres είναι επίσης φανερή στα έργα του.
Στα 1822 συμμετέχει για πρώτη φορά στην ετήσια καλλιτεχνική έκθεση του Salon, στο Παρίσι. Κατά τα έτη 1824-1827 περιηγήθηκε την Ιταλία, ένα ταξίδι που εκείνη την εποχή θεωρούνταν απαραίτητο για την παιδεία ενός καλλιτέχνη. Μετά την επιστροφή του στη Γαλλία το 1827, εκθέτει συστηματικά στο Salon, ενώ έζησε και πάλι στην Ιταλία από 1834 έως το 1836.
Με την ίδρυση του Ελληνικού Κράτους το ενδιαφέρον των Δυτικοευρωπαίων για τις ελληνικές αρχαιότητες στον χώρο της Ακρόπολης παρέμεινε αμείωτο. Καλλιτέχνες και εξειδικευμένοι επιστήμονες συνέρρεαν στον Αθήνα για να μελετήσουν και να αποτυπώσουν τα μνημεία του ιερού βράχου, ενώ τα οθωμανικά κτίσματα στον περίγυρό τους είχαν πλέον κατεδαφιστεί. Η αναστήλωση του πρώτου μνημείου, του ναού της Αθηνάς Νίκης, έτυχε ενθουσιώδους υποδοχής από τον ευρωπαϊκό τύπο. O d'Aligny ταξίδεψε στην Ελλάδα στα 1843 με εντολή της Σχολής Καλών Τεχνών του Παρισιού, για να προσκομίσει νέα σχέδια των αρχαίων μνημείων. Δημοσίευσε τα έργα του στα 1845. Βραβεύτηκε δύο φορές στα ετήσια Salon, παρασημοφορήθηκε με τη Λεγεώνα της Τιμής και εκλέχτηκε διευθυντής της Σχολής Καλών Τεχνών της Λυών το 1860. Πολλοί από τους πίνακές του, καθώς και σχέδια του, φυλάσσονται σε μουσεία της Γαλλίας.
Οι πίνακες του (με κάρβουνο, μολύβι ή πενάκι) εμπνέονται από ιστορικά τοπία όπως και από θέματα της Αγίας Γραφής και της ελληνικής και της γαλατικής μυθολογίας. Ο D'Aligny κατατάσσεται στους πρώτους ζωγράφους που προτιμούσαν να σχεδιάζουν εκτός του εργαστηρίου τους, στη φύση. Τα έργα του αναδεικνύουν κυρίως το μνημείο ή το τοπίο, αμελώντας τις λεπτομέρειες.
Σύντομα σχόλια, όχι αρχαιολογικού περιεχομένου, συνοδεύουν τα σχέδιά του. Τα σχόλια είναι κυρίως δικές του εντυπώσεις και συναισθήματα. Στους πίνακες του διακρίνουμε μία σαφήνεια, χωρίς έντονες φωτοσκιάσεις ή ρομαντικές εξάρσεις φωτός ενώ η οπτική εντύπωση επηρεάζεται από τη διανοητική εικόνα την οποία είχε ήδη σχηματίσει ο καλλιτέχνης για τα μνημεία. Ο D’ Aligny προτιμά να ζωγραφίζει ερημιές, σταθερά σχήματα κτιρίων και άνυδρη βλάστηση. Η διαύγεια είναι κανόνας σε όλα του τα έργα.
Σύνταξη: Ιόλη Βιγγοπούλου
